weergegeven: 1-3 van 3 resultaten
Artikelen

Creatieve baslijnen, dienend drumwerk en solo’s om in te lijsten

Een tijd geleden stuitte ik op het album ‘Red Garland’s Piano’. Ik denk dat ik het op Spotify tegenkwam, luisterde ernaar en werd bijvoorbeeld getroffen door de mooie interpretaties van jazz-klassiekers. De opening ‘Please Send Me Someone To Love’ is meteen raak. Deze blues-ballad werd eerder vertolkt door Percy Mayfield en was een nummer 1-hit in 1950, zeven jaar na het uitkomen van Garland’s LP. Waarschijnlijk maakte die voldoende indruk op de vermaarde pianist dat hij dit werk wilde opnemen.

Natuurlijk is het moeilijk in woorden te vatten wat je raakt in bepaalde muziek. Je komt al snel bij gemeenplaatsen terecht. Wat ik mooi vind aan dit openingsnummer en het hele album is de sfeer die het trio van Garland neerzet. Daarin maakt bassist Paul Chambers gretig gebruik van de ruimte die hij heeft en varieert er lustig op los. Zijn spel op deze plaat is duidelijk te onderscheiden, hetgeen niet altijd zo is op oudere jazzwerken.

‘De solo over ‘Almost Like Being In Love’ is er bijvoorbeeld een om in te lijsten’

Chambers speelde naast zijn creatieve baslijnen ook mooie solo’s. Een voorbeeld daarvan is die over ‘If I Were A Bell’, dat hij samen met Garland een jaar eerder al opnam met Miles Davis voor zijn album ‘Relaxin’ With The Miles Davis Quintet’. Garlands eigen improvisaties zijn eveneens bijna altijd sterk. Die zijn meestal duidelijk gedefinieerd gespeeld, waardoor ze geschikt zijn om uit te schrijven. Hij is een meester in het met leidtonen omspelen van akkoordtonen, een kenmerk van de bebopstijl. De solo over ‘Almost Like Being In Love’ is er bijvoorbeeld een om in te lijsten.

Art Taylor

Dat ik zo vaak naar Red Garland’s Piano heb geluisterd, is eveneens te danken aan het fraaie dienende spel van drummer Art Taylor. Het is knap hoe hij zich als begeleider onderschikt lijkt te maken en daardoor alle ruimte biedt aan de bandleider en in tweede instantie tevens aan Chambers. Wellicht dat deze grootheid van de jazzcontrabas hem daarom ook vroeg mee te spelen op zijn soloplaat ‘Bass on Top’, uitgebracht in hetzelfde jaar 1957. Taylors spel is daarnaast te horen op een groot aantal muzikale werken, waarvan Coltrane’s ‘Giant Steps’ niet de onbekendste is. Eveneens verzorgde hij de drumpartijen voor Miles Davis’ albums ‘Miles Ahead’ en ‘Collector’s Items’. De laatste van de vijftiger jaren waren uiterst productieve voor de drie leden van Garland’s triobezetting voor Red Garland’s Piano. Dit is voor mij een van de albums die ik zal blijven opzetten. Het is een bron van inspiratie, waar een hoop van te leren valt.

Red Garland (foto: WBSS Media)

Artikelen

Tekstschrijven, een interessant vak

Naast mijn muzikale bezigheden schrijf ik al vele jaren allerlei soorten teksten. Geïnspireerd door de grote schrijvers die ik las, begon ik zelf te schrijven. Aanvankelijk puur voor de lol. Later werd het serieuzer en werd ik journalist bij Nieuw-Volendam. Dit is een krant met duizenden abonnees waar ik nog steeds voor werk. Daar maakte ik veel ‘schrijfkilometers’, doordat er elke week weer een editie uitkomt waar je artikelen voor moet aanleveren. Inmiddels heb ik mij buiten mijn journalistieke werkzaamheden ontplooid tot een ervaren copywriter.

Door het werk bij deze krant deed ik tevens veel ervaring op met interviewen. Ik leerde om afhankelijk van de situatie de juiste vragen te stellen. Een goede voorbereiding is daarbij meestal essentieel, met name als je politici ondervraagt. Anders vertellen zij al gauw hun eigen verhaal en krijg je niet te weten wat je wilt weten als journalist. In de loop der jaren maakte ik talloze artikelen. Over bijvoorbeeld: politiek, kunst en cultuur, persoonlijke verhalen en natuurlijk muziek. Ik vind het journalistieke werk nog altijd uiterst boeiend om te doen.

‘Het blijft bijzonder om te merken dat geschreven teksten zoveel teweeg kunnen brengen’

SEO-teksten

Gaandeweg kwamen steeds meer mensen en bedrijven ervan op de hoogte dat ik mij ook met schrijven bezighoud. Ik werd daardoor gevraagd om SEO-teksten te schrijven, een heel andere tak van sport. Dit begon met verhalen voor één website, maar al snel werden het er meer. Inmiddels werkte ik hiervoor al met tal van bedrijven samen. Het blijft bijzonder om te merken dat geschreven teksten zoveel teweeg kunnen brengen, dat mensen je vertellen dat er daardoor nieuwe klanten zich aanmelden. Ik heb er plezier in om mijn teksten zo pakkend en doeltreffend mogelijk te maken. Daarbij wil ik mij graag verdiepen in hetgeen de opdrachtgever wil dat ik onder de aandacht breng. Ik vind het interessant om veel te weten te komen over verschillende bedrijfstakken en sectoren.

‘Per bedrijf maakt het veel uit of een laagdrempelige of juist meer serieuze manier van schrijven gewenst is’

Blogs

Mijn werk als copywriter beperkt zich niet tot het schrijven van SEO-teksten. Ook schrijf ik graag blogs voor bedrijven, die zij op hun website en social media kunnen delen. Het kost deze ondernemers vaak te veel tijd en moeite om naast al hun andere taken in het tekstschrijven te duiken. Ik neem hen dit werk uit handen en door met ze te praten, kan ik artikelen maken over wat deze bedrijven willen vertellen. Daarbij probeer ik de juiste toon te kiezen die bij de onderneming past. Per bedrijf maakt het veel uit of een laagdrempelige of juist meer serieuze manier van schrijven gewenst is. Ik pas mijn werkwijze daarop aan.

Ben je ook op zoek naar een tekstschrijver voor bijvoorbeeld betere artikelen op jouw website of socials? Ik sta je graag te woord. Je kunt mij bereiken via het mailadres: laurens_tol@hotmail.com.

Artikelen

Krommerijnpark, een groene oase met veel historie

Voor de krant Nieuw-Volendam schreef ik enkele verhalen in de rubriek ‘De Straat en z’n verhaal’. Door het schrijven daarvan leer je meer over de ontstaansgeschiedenis van een bepaalde straat of laan en de eventuele persoon waar deze aan vernoemd is. Sinds ik in Utrecht woon, wil ik ook graag meer te weten komen over onderdelen van de stad. Een daarvan is een park dat ik geregeld met plezier bezoek. Vandaar dat ik er op deze plaats over wil schrijven.

In Utrecht-Oost springt het alom bekende Wilhelminapark natuurlijk het meest in het oog en dat is terecht. Het is een van de mooiste parken die ik ooit gezien heb en het ontwerp ervan is prachtig. Daarnaast staan er tal van heel oude bomen en vind ik de vijver met fontein een bezienswaardigheid. Het is een luxe om zo’n mooi park in de buurt te hebben. Bijvoorbeeld studenten maken daar dan ook gretig gebruik van door er te sporten, te picknicken of gewoon te zitten.

Toch is er in de buurt een park dat misschien een nog wel grotere liefde van mij is. Waarschijnlijk vanwege de rust die er hangt, er recreëren minder mensen, en de Kromme Rijn die erdoorheen stroomt. Ja, ik heb het over het Utrechtse Krommerijnpark. Ooit was de genoemde rivier de belangrijkste aftakking van de Rijn en liep tot aan de Noordzee. Waarschijnlijk is deze al tienduizend jaar voor Christus ontstaan. Sindsdien is de loop ervan verschillende keren verlegd. In het jaar 1022 is de Kromme Rijn afgedamd bij Wijk bij Duurstede. Vanaf dat moment was de stroom geen afvoerkanaal van Rijnwater meer. Over de historie ervan is nog veel meer informatie te vinden.

Het is nauwelijks voorstelbaar dat deze rivier toen honderd meter breed was. Daarvan is nu slechts nog een smalle, maar vaak toch flink stromende waterweg over. Er wordt veel gebruik van gemaakt door de pleziervaart, kanovaarders en de laatste jaren mensen met een subboard.  Het park waar deze doorheen stroomt, is op verschillende manieren fraai gemaakt. Bijvoorbeeld door de openbare kunst die er is tentoongesteld. Zo is er onder meer ruimte voor het werk van Petrus Slegers en het beeld ‘De Wonderbaarlijke Visvangst’ van Frans Gast.

Nijntje

Tevens staan er bankjes die als eerbetoon dienen voor twee grote Utrechters uit het verleden. Het gaat om een door Gerrit Rietveld ontworpen zitplaats en een voor de wereldberoemde tekenaar Dick Bruna. Het laatstgenoemde werk plaatste men in 2019 en is geconstrueerd door kunstenaar Brigida Almeida. Bruna zat zelf vaak op een bankje op deze plaats, waardoor men op het idee kwam om er een voor hem te ontwerpen. Er is een afbeelding van Nijntje op aangebracht en het volgende gedicht: ‘Soms zie ik in mijn dromen, dat de hemel ook, zo’n bankje heeft, en dat Nijn aan Dick een kusje geeft, als zij boven is gekomen’. Bijzonder dat dit soort historische figuren blijkbaar ook al de schoonheid van het park inzagen.

Om terug te komen op Rietveld. Aan het Krommerijnpark staan tevens twee fraaie door hem ontworpen woningen. De stijl van de grote architect is daar onmiskenbaar in te zien. Deze huizen staan in het vooroorlogse deel van de Krommerijnwijk met ruime villa’s. Aan de overkant van het water staan de naoorlogse flats. Ze werden gebouwd in een tijd waarin spaarzaamheid belangrijk was. Ondanks dat vind ik deze appartementen-complexen zeker niet misstaan in het gebied. Ze staan een bepaald tijdsbeeld voor en passen er wat mij betreft goed bij. Ondertussen draagt ‘Stichting Krommerijnpark’ voortdurend zorg voor het schone groene stadsdeel.

Dichter Kees du Gardijn wist in zijn onderstaande prachtige gedicht treffende woorden te vinden voor de Kromme Rijn:

Tot auto’s en treinen verschenen

jaagden langs zijn oevers mens en paard

menig vaartuig door zijn waterstroom;

zij staken diep, want zwaar beladen

met voor de stad het nodige goed.

De Kromme Rijn stroomt nu dromerig

door het uitgestrekte vlakke land

van akkers, weiden en bossages

begeleid door kwetterende vogels

en babbelend gewandel van publiek.

Dan schrikt hij op vanuit zijn dromen,

de stad is nabij en hij stroomt nu,

hoewel verborgen voor zijn oog,

onder langs de rand van lawaai

die, o ironie, auto-snel-weg heet.

Niettemin nog immer ingetogen

onderkruist hij in halve duisternis

het staand of stromend autogeweld

en spiegelen hoog gesteven torens

zich in zijn licht gegolfd oppervlak.

Maar uiteindelijk verliest hij zich

in Utrechts stedelijke wateren

in het gareel van oude werven

omlijst door de deken van gepraat

van consumerend horecapubliek.