weergegeven: 1-10 van 12 resultaten
Artikelen

Creatieve baslijnen, dienend drumwerk en solo’s om in te lijsten

Een tijd geleden stuitte ik op het album ‘Red Garland’s Piano’. Ik denk dat ik het op Spotify tegenkwam, luisterde ernaar en werd bijvoorbeeld getroffen door de mooie interpretaties van jazz-klassiekers. De opening ‘Please Send Me Someone To Love’ is meteen raak. Deze blues-ballad werd eerder vertolkt door Percy Mayfield en was een nummer 1-hit in 1950, zeven jaar na het uitkomen van Garland’s LP. Waarschijnlijk maakte die voldoende indruk op de vermaarde pianist dat hij dit werk wilde opnemen.

Natuurlijk is het moeilijk in woorden te vatten wat je raakt in bepaalde muziek. Je komt al snel bij gemeenplaatsen terecht. Wat ik mooi vind aan dit openingsnummer en het hele album is de sfeer die het trio van Garland neerzet. Daarin maakt bassist Paul Chambers gretig gebruik van de ruimte die hij heeft en varieert er lustig op los. Zijn spel op deze plaat is duidelijk te onderscheiden, hetgeen niet altijd zo is op oudere jazzwerken.

‘De solo over ‘Almost Like Being In Love’ is er bijvoorbeeld een om in te lijsten’

Chambers speelde naast zijn creatieve baslijnen ook mooie solo’s. Een voorbeeld daarvan is die over ‘If I Were A Bell’, dat hij samen met Garland een jaar eerder al opnam met Miles Davis voor zijn album ‘Relaxin’ With The Miles Davis Quintet’. Garlands eigen improvisaties zijn eveneens bijna altijd sterk. Die zijn meestal duidelijk gedefinieerd gespeeld, waardoor ze geschikt zijn om uit te schrijven. Hij is een meester in het met leidtonen omspelen van akkoordtonen, een kenmerk van de bebopstijl. De solo over ‘Almost Like Being In Love’ is er bijvoorbeeld een om in te lijsten.

Art Taylor

Dat ik zo vaak naar Red Garland’s Piano heb geluisterd, is eveneens te danken aan het fraaie dienende spel van drummer Art Taylor. Het is knap hoe hij zich als begeleider onderschikt lijkt te maken en daardoor alle ruimte biedt aan de bandleider en in tweede instantie tevens aan Chambers. Wellicht dat deze grootheid van de jazzcontrabas hem daarom ook vroeg mee te spelen op zijn soloplaat ‘Bass on Top’, uitgebracht in hetzelfde jaar 1957. Taylors spel is daarnaast te horen op een groot aantal muzikale werken, waarvan Coltrane’s ‘Giant Steps’ niet de onbekendste is. Eveneens verzorgde hij de drumpartijen voor Miles Davis’ albums ‘Miles Ahead’ en ‘Collector’s Items’. De laatste van de vijftiger jaren waren uiterst productieve voor de drie leden van Garland’s triobezetting voor Red Garland’s Piano. Dit is voor mij een van de albums die ik zal blijven opzetten. Het is een bron van inspiratie, waar een hoop van te leren valt.

Red Garland (foto: WBSS Media)

Artikelen

Tekstschrijven, een interessant vak

Naast mijn muzikale bezigheden schrijf ik al vele jaren allerlei soorten teksten. Geïnspireerd door de grote schrijvers die ik las, begon ik zelf te schrijven. Aanvankelijk puur voor de lol. Later werd het serieuzer en werd ik journalist bij Nieuw-Volendam. Dit is een krant met duizenden abonnees waar ik nog steeds voor werk. Daar maakte ik veel ‘schrijfkilometers’, doordat er elke week weer een editie uitkomt waar je artikelen voor moet aanleveren. Inmiddels heb ik mij buiten mijn journalistieke werkzaamheden ontplooid tot een ervaren copywriter.

Door het werk bij deze krant deed ik tevens veel ervaring op met interviewen. Ik leerde om afhankelijk van de situatie de juiste vragen te stellen. Een goede voorbereiding is daarbij meestal essentieel, met name als je politici ondervraagt. Anders vertellen zij al gauw hun eigen verhaal en krijg je niet te weten wat je wilt weten als journalist. In de loop der jaren maakte ik talloze artikelen. Over bijvoorbeeld: politiek, kunst en cultuur, persoonlijke verhalen en natuurlijk muziek. Ik vind het journalistieke werk nog altijd uiterst boeiend om te doen.

‘Het blijft bijzonder om te merken dat geschreven teksten zoveel teweeg kunnen brengen’

SEO-teksten

Gaandeweg kwamen steeds meer mensen en bedrijven ervan op de hoogte dat ik mij ook met schrijven bezighoud. Ik werd daardoor gevraagd om SEO-teksten te schrijven, een heel andere tak van sport. Dit begon met verhalen voor één website, maar al snel werden het er meer. Inmiddels werkte ik hiervoor al met tal van bedrijven samen. Het blijft bijzonder om te merken dat geschreven teksten zoveel teweeg kunnen brengen, dat mensen je vertellen dat er daardoor nieuwe klanten zich aanmelden. Ik heb er plezier in om mijn teksten zo pakkend en doeltreffend mogelijk te maken. Daarbij wil ik mij graag verdiepen in hetgeen de opdrachtgever wil dat ik onder de aandacht breng. Ik vind het interessant om veel te weten te komen over verschillende bedrijfstakken en sectoren.

‘Per bedrijf maakt het veel uit of een laagdrempelige of juist meer serieuze manier van schrijven gewenst is’

Blogs

Mijn werk als copywriter beperkt zich niet tot het schrijven van SEO-teksten. Ook schrijf ik graag blogs voor bedrijven, die zij op hun website en social media kunnen delen. Het kost deze ondernemers vaak te veel tijd en moeite om naast al hun andere taken in het tekstschrijven te duiken. Ik neem hen dit werk uit handen en door met ze te praten, kan ik artikelen maken over wat deze bedrijven willen vertellen. Daarbij probeer ik de juiste toon te kiezen die bij de onderneming past. Per bedrijf maakt het veel uit of een laagdrempelige of juist meer serieuze manier van schrijven gewenst is. Ik pas mijn werkwijze daarop aan.

Ben je ook op zoek naar een tekstschrijver voor bijvoorbeeld betere artikelen op jouw website of socials? Ik sta je graag te woord. Je kunt mij bereiken via het mailadres: laurens_tol@hotmail.com.

Nieuws

‘In Your Own Way’

Volgende week vrijdag vindt de officiële presentatie plaats van mijn nieuwe EP ‘Rivulet’. Uiteraard speel dan de zeven nummers daarvan met mijn band. De opnames duren bij elkaar net geen half uur en dus was het daarmee op een haar na geen album. Misschien zullen de live-uitvoeringen wat langer duren, maar alsnog leek het mij bij elkaar wat kort om het daarbij te laten. Daarom spelen we eerst een set met stukken die nieuw zijn en die ik eerder opnam. Eén daarvan wil ik hier graag uitlichten.

Het stuk ‘In Your Own Way’ kwam voort uit een van mijn eerste serieuze pogingen om eigen muziek te maken. Al eerder probeerde ik het voor een overgangstentamen, maar achteraf denk ik dat ik het toen te moeilijk wilde maken. Daarna componeerde ik een tijdje niks, waarna ik ongeveer in 2013/2014 weer begon. Ik schreef toen het bovengenoemde stuk, dat ik vervolgens meenam naar een improvisatieband waar ik toen in speelde.

‘Project JazzX’ heette deze band. Die naam is misschien niet zo goed, maar ik kreeg in deze groep wel alle vrijheid om te leren improviseren. De bandleden daarvan waren naast mijzelf als bassist: Erik van der Weijden (saxofoon), Dries Brouwer (gitaar) en Kees van Lent (drums). Ongeveer eens per maand kwamen we in IJmuiden samen en maakten dan meestal lange versies van de stukken die we meenamen. Het begon met bestaand werk, maar na enige tijd startten we met het spelen van eigen materiaal. Drie van ons componeerden en dat leverde in een bepaalde periode veel creatieve inbreng op.

Free Flow

Uiteindelijk leidde dit tot het plan om de EP ‘Free Flow’ te maken, die we opnamen in de Soundwise studio in Amsterdam. Onderaan in dit bericht is de versie van ‘In Your Own Way’ te horen die we toen vastlegden. Dit stuk speelde ik trouwens eerder al tijdens mijn afstudeerconcert in 2014. Dat vond plaats in PX Volendam, dezelfde locatie als waar ik mijn nieuwe werk presenteer. Ik heb besloten om dit nummer nu, acht jaar later, weer op de setlist te zetten.

Voor mij is het trouwens bijzonder om een soort mini oeuvre-concert te geven op 1 juli. Het is soms mooi om terug te kijken op waar het maken van eigen werk de afgelopen jaren zoal toe geleid heeft. Ik hoop uiteraard nog vaker dit soort optredens te kunnen geven. Zoals ik al zei, wil ik tijdens de release-avond ook nieuw materiaal uitproberen. Daarmee bedoel ik twee stukken die nooit eerder zijn uitgevoerd of met een band gespeeld. Dat is dus wel spannend. Het is al met al een optreden om naar uit te kijken.

Opname ‘In Your Own Way’ van de EP ‘Free Flow’ uit 2016.

Artikelen

Krommerijnpark, een groene oase met veel historie

Voor de krant Nieuw-Volendam schreef ik enkele verhalen in de rubriek ‘De Straat en z’n verhaal’. Door het schrijven daarvan leer je meer over de ontstaansgeschiedenis van een bepaalde straat of laan en de eventuele persoon waar deze aan vernoemd is. Sinds ik in Utrecht woon, wil ik ook graag meer te weten komen over onderdelen van de stad. Een daarvan is een park dat ik geregeld met plezier bezoek. Vandaar dat ik er op deze plaats over wil schrijven.

In Utrecht-Oost springt het alom bekende Wilhelminapark natuurlijk het meest in het oog en dat is terecht. Het is een van de mooiste parken die ik ooit gezien heb en het ontwerp ervan is prachtig. Daarnaast staan er tal van heel oude bomen en vind ik de vijver met fontein een bezienswaardigheid. Het is een luxe om zo’n mooi park in de buurt te hebben. Bijvoorbeeld studenten maken daar dan ook gretig gebruik van door er te sporten, te picknicken of gewoon te zitten.

Toch is er in de buurt een park dat misschien een nog wel grotere liefde van mij is. Waarschijnlijk vanwege de rust die er hangt, er recreëren minder mensen, en de Kromme Rijn die erdoorheen stroomt. Ja, ik heb het over het Utrechtse Krommerijnpark. Ooit was de genoemde rivier de belangrijkste aftakking van de Rijn en liep tot aan de Noordzee. Waarschijnlijk is deze al tienduizend jaar voor Christus ontstaan. Sindsdien is de loop ervan verschillende keren verlegd. In het jaar 1022 is de Kromme Rijn afgedamd bij Wijk bij Duurstede. Vanaf dat moment was de stroom geen afvoerkanaal van Rijnwater meer. Over de historie ervan is nog veel meer informatie te vinden.

Het is nauwelijks voorstelbaar dat deze rivier toen honderd meter breed was. Daarvan is nu slechts nog een smalle, maar vaak toch flink stromende waterweg over. Er wordt veel gebruik van gemaakt door de pleziervaart, kanovaarders en de laatste jaren mensen met een subboard.  Het park waar deze doorheen stroomt, is op verschillende manieren fraai gemaakt. Bijvoorbeeld door de openbare kunst die er is tentoongesteld. Zo is er onder meer ruimte voor het werk van Petrus Slegers en het beeld ‘De Wonderbaarlijke Visvangst’ van Frans Gast.

Nijntje

Tevens staan er bankjes die als eerbetoon dienen voor twee grote Utrechters uit het verleden. Het gaat om een door Gerrit Rietveld ontworpen zitplaats en een voor de wereldberoemde tekenaar Dick Bruna. Het laatstgenoemde werk plaatste men in 2019 en is geconstrueerd door kunstenaar Brigida Almeida. Bruna zat zelf vaak op een bankje op deze plaats, waardoor men op het idee kwam om er een voor hem te ontwerpen. Er is een afbeelding van Nijntje op aangebracht en het volgende gedicht: ‘Soms zie ik in mijn dromen, dat de hemel ook, zo’n bankje heeft, en dat Nijn aan Dick een kusje geeft, als zij boven is gekomen’. Bijzonder dat dit soort historische figuren blijkbaar ook al de schoonheid van het park inzagen.

Om terug te komen op Rietveld. Aan het Krommerijnpark staan tevens twee fraaie door hem ontworpen woningen. De stijl van de grote architect is daar onmiskenbaar in te zien. Deze huizen staan in het vooroorlogse deel van de Krommerijnwijk met ruime villa’s. Aan de overkant van het water staan de naoorlogse flats. Ze werden gebouwd in een tijd waarin spaarzaamheid belangrijk was. Ondanks dat vind ik deze appartementen-complexen zeker niet misstaan in het gebied. Ze staan een bepaald tijdsbeeld voor en passen er wat mij betreft goed bij. Ondertussen draagt ‘Stichting Krommerijnpark’ voortdurend zorg voor het schone groene stadsdeel.

Dichter Kees du Gardijn wist in zijn onderstaande prachtige gedicht treffende woorden te vinden voor de Kromme Rijn:

Tot auto’s en treinen verschenen

jaagden langs zijn oevers mens en paard

menig vaartuig door zijn waterstroom;

zij staken diep, want zwaar beladen

met voor de stad het nodige goed.

De Kromme Rijn stroomt nu dromerig

door het uitgestrekte vlakke land

van akkers, weiden en bossages

begeleid door kwetterende vogels

en babbelend gewandel van publiek.

Dan schrikt hij op vanuit zijn dromen,

de stad is nabij en hij stroomt nu,

hoewel verborgen voor zijn oog,

onder langs de rand van lawaai

die, o ironie, auto-snel-weg heet.

Niettemin nog immer ingetogen

onderkruist hij in halve duisternis

het staand of stromend autogeweld

en spiegelen hoog gesteven torens

zich in zijn licht gegolfd oppervlak.

Maar uiteindelijk verliest hij zich

in Utrechts stedelijke wateren

in het gareel van oude werven

omlijst door de deken van gepraat

van consumerend horecapubliek.

Nieuws

Toekenning bijdrage Popkanjers-regeling voelt als erkenning

In het voorjaar van 2020 werd ik blij van het bericht dat mijn eigen muziekproject in aanmerking komt voor een bijdrage van de podia-organisatie NH-Pop. Via Pop- en Cultuurhuis PX in Volendam schreef ik mij in voor de programmeringsregeling van ‘Noord-Hollandse Popkanjers!’. Hierdoor kun je een geldbedrag krijgen dat je kunt gebruiken voor het organiseren van een optreden. Dit is niet slechts bedoeld als gage, maar vooral om je project verder te brengen. Bijvoorbeeld door boekers uit te nodigen bij de show.

De Popkanjer-commissie, bestaande uit programmeurs van Noord-Hollandse podia, boog zich over mijn aanvraag. Zij keken naar mijn motivatie en meegestuurde muziek. Tot mijn genoegen hoorde ik naderhand dat het gezelschap unaniem mijn verzoek goedkeurde en mij de bijdrage wilde toekennen. Kort daarna besloot ik om aan mijn te organiseren optreden een EP-presentatie te koppelen. Op 1 juli gaat die plaatsvinden en in de promotie daarvoor vermeld ik steeds dat dit mede mogelijk is gemaakt door de programmeringsregeling van NH-Pop.

Dat deze organisatie mij op deze manier steunt, voelt als een erkenning dat mijn muziekproject een zekere potentie heeft. Daarbij was deze stimulering zeer welkom in een periode waarin er weinig mogelijk was op muzikaal gebied. De toekenning zorgde dus voor perspectief in een moeilijke tijd. Op 1 juli wil ik samen met mijn band laten zien en horen dat de steun terecht gegeven is door er een knallend optreden van te maken!

Kaarten voor deze show zijn verkrijgbaar via de volgende link:

https://shop.paylogic.com/f2d1269ad7364ed5a5385bb632dce231/

Journalist Jan Koning interviewde mij voor het Noord-Hollands Dagblad over de toekenning van het stimuleringsbedrag. Dit artikel is via de onderstaande link te lezen:

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20210809_61768732

Nieuws

De Elbe en het fascinerende van rivieren

Van artiesten die instrumentale muziek maken, hoor ik vaker dat het soms moeilijk is om goede titels te bedenken voor hun nummers. Zelf worstel ik hier ook regelmatig mee. Het belang van een mooie naam is volgens mij niet te onderschatten en dus duurt het vaak even voordat ik er een heb gevonden waar ik tevreden over ben. Voor mijn komende EP ‘Rivulet’ koos ik voor het thema ‘wateren en rivieren’. Dat gaat bij mij niet allemaal op een weloverwogen manier van: de aankomende twee jaar werk ik aan een plaat met dit als onderwerp. Gaandeweg kom ik erop.

Ik weet ook niet of ik in de toekomst vaker een thema ga kiezen. De keuze voor dat van mijn nieuwe werk lag voor mij wel voor de hand. Ik heb namelijk een fascinatie voor riviergebieden en weet niet waar dat vandaan komt. Dat uit zich in het gegeven dat ik soms wandel en fiets in de buurt van Nederlandse riviergebieden. In het verleden deed ik dit ook in het buitenland, met name in de buurt van de Elbe. Deze rivier zag ik voor het eerst in Hamburg en daarna in 2018 in Dresden, waar ik met mijn telefoon de foto voor bij dit bericht maakte.

Het is een goede ontwikkeling dat langs alle grote stromen mooie fietspaden zijn gemaakt, zo ook langs de Elbe. De ‘Elbe radweg’ heet die in het Duits. In 2019 fietste ik daarvan samen met een vriend het traject ‘Dresden-Praag’. Al leidt de Elbe niet helemaal tot de Tsjechische hoofdstad. Deze route kan ik overigens van harte aanbevelen, je komt ermee door prachtige gebieden. Eén daarvan is bijvoorbeeld het Duitse nationale park ‘Die Sächsische Schweiz’. Oftewel: het Saksische Zwitserland. Als je door dit gebied fietst, begrijp je waar die naam vandaan komt. Het vertoont overeenkomsten met het Zwitserse landschap, ook als het op de architectuur aankomt. Bij een fietstocht tijdens een andere vakantie passeerde ik de Elbe eveneens bij het pittoreske Lutherstadt Wittenberg. Deze stad speelde overigens een belangrijke rol tijdens de Reformatie.

Door bovengenoemde ervaringen bouwde ik een band op met deze grote rivier en haar stroomgebied, hoewel ik besef dat dit vreemd kan overkomen. Ik besloot daardoor om er een muziekstuk aan te vernoemen dat later mijn derde single van ‘Rivulet’ werd. Via de onderstaande link is deze te beluisteren. Ik ben trots op wat er in de studio uiteindelijk van deze compositie geworden is.

Nieuws

Over het fretloos maken van een basgitaar

In hedendaagse muziek wordt het instrument weinig meer gebruikt: een fretloze bas. Weinig redenen dus om er een te kopen, zou je denken. Toch had ik al een tijdlang de wens om wel een fretloze bas aan mijn verzameling toe te voegen. Dit omdat zo’n instrument een net wat andere klank heeft dan basgitaren met frets, die als je melodieën speelt wat extra’s toevoegt. De muzikant die het meest betekende voor de ontwikkeling van de mogelijkheden van een fretloze bas is natuurlijk Jaco Pastorius. Pino Palladino zette de kenmerkende klank ervan ook op de kaart, onder andere door zijn baspartijen voor de muziek van Paul Young.

Ik wilde dus zelf ook zo’n bas en daarbij viel mijn oog op een instrument dat ik al in huis had: mijn vijfsnarige Läkland bas. Deze had ik al een tijd niet gebruikt. Als ik een vijfsnarige bas nodig had, gebruik ik namelijk altijd mijn De Gier. Aan een bevriende ex-gitaarbouwer vroeg ik of hij het een goed idee vond om een ‘gefret’ instrument fretloos te maken. Hij antwoordde dat dit zeker wel een mogelijkheid was en dat hij het zelf wel wilde doen. Dit was bijzonder, omdat hij dit soort werk in principe niet meer deed. Kort daarna ging hij aan de slag en ik ben erg tevreden over het resultaat dat dit uiteindelijk opleverde.

Daarmee heb ik een extra klankkleur tot mijn beschikking. Waarschijnlijk zal ik dit instrument nog niet op korte termijn gebruiken voor optredens of opnames, omdat ik er eerst helemaal vertrouwd mee wil zijn. Maar de kans is groot dat ik er in de toekomst wel mee te horen ben. Het doet mij ook goed dat ik dit instrument waar een verhaal aan zit opnieuw ga gebruiken, in plaats van een nieuwe bas te kopen. Deze Läkland is namelijk mijn eerste vijfsnarige bas en ik gebruikte deze tijdens mijn afstudeerconcert in 2014. Wat mij betreft dus een goede beslissing om deze weer een nieuwe functie te geven.

Nieuws

Het gezicht van ‘Rivulet’

Het artwork is het gezicht van een muzikaal werk, het plaatje dat je ervan in je hoofd bewaart. De basis voor het ontwerp van de cd-hoes van ‘Rivulet’ was al vorig jaar gelegd. Afgelopen vrijdag legde ik er samen met René Schilder (Pius) de laatste hand aan. Hij is iemand die met het grootste gemak zoiets maakt. De Volendammer ontwierp ook al het artwork voor The Four Trees. Toen ik bij hem kwam met het verzoek om dat ook te doen voor Rivulet, wilde hij daar gelukkig meteen aan meewerken. Daarbij werd hij getroffen door de mooie afbeelding die ik daarvoor liet maken. Deze werd geschilderd door kunstenares Angelique van den Hogen. Bij haar kwam ik met mijn verhaal over een plaat met als thema ‘rivieren’. Zij had daar wel ideeën bij. Voordat ze aan het werk ging, wilde ze graag mijn muziek horen. Na enige tijd kreeg ik bericht: het werk was klaar. Meteen werd ik getroffen door de kracht van dit schilderij.

Haar werk is de belangrijkste reden dat ik het hoesontwerp van mijn nieuwe EP zo geslaagd vind. Ik vind het daarbij leuk om samen te werken met een andere discipline als de schilderkunst. Daardoor is er wat mij betreft net een wat origineler uiterlijk uitgekomen. Nu het artwork klaar is, kan Rivulet naar de drukker.

Nieuws

‘Geluksmoment’

Onlangs luisterde ik weer eens naar Simon Steins EP ‘Geluksmoment’, waarvan ik de baspartijen speelde. Ik vind het namelijk soms fijn om de muziek waar ik een bijdrage aan leverde terug te luisteren. Ongeveer anderhalf jaar na de opname ben ik tevreden met die aan het bovengenoemde werk. De baspartijen nemen daarin een prominente plaats in, al is dat wat mij betreft zeker niet altijd noodzakelijk. Tijdens de voorbereidingen op de studiosessie hiervoor bedacht ik van tevoren bijna al helemaal wat ik ging inspelen. Door het helemaal uit te denken, probeerde ik met iets anders te komen dan ik zou spelen als ik de muziek moest opnemen zonder voorbereiding. Daarmee wilde ik voorkomen dat ik verviel in baspartijen die wel functioneel, maar weinig speciaal zijn.

Met een hoop ideeën voor het basarrangement in mijn hoofd kwam ik naar de studio. Daar speelden met z’n drieën tegelijk de keyboard- gitaar en baspartijen in, begeleid door zang en een click track. Ik was erop voorbereid dat ik wat ik bedacht had flink zou moeten beperken. Gelukkig gebeurde dat niet en kon ik alles opnemen dat ik in gedachten had. Daarbij kreeg ik de indruk dat liedjesschrijver Dick Plat (ex-BZN) en zanger Simon Stein tevreden waren over mijn inbreng. Die dag stond de basis van het arrangement er in relatief korte tijd op. Later werden daar nog veel meer bijzonderheden aan toegevoegd. Onder meer de fraaie partijen van Carel Kraayenhof (bandoneon) en Martin Verdonk (percussie).

Mission 10

Initiatiefnemer Simon Stein werken al lange tijd samen. Die samenwerking begon toen ik een jaar of 18 was en ik al meespeelde op zijn eerste Nederlandstalige album. Mijn inmiddels helaas overleden vader Nico leverde daar eveneens een grote bijdrage aan door gitaarpartijen voor zijn rekening te nemen. Wij maakten als vader en zoon ook deel uit van de band die de muziek uiteindelijk live presenteerde aan het publiek. Daarna zouden Simon en ik bijvoorbeeld nog onderdeel worden van Mission 10, een band die Engelstalige muziek maakte en een paar keer voor landelijke radiostations als 3FM en Radio 2 speelde. Deze groep bestond naast de Volendamse zanger en ik uit Clemens Wenners (gitaar), Stefano de Smaele (toetsen) en Frank Duindam (drums). Dit zijn allemaal oud-studiegenoten van mij.

Als je benieuwd bent geworden naar de EP ‘Geluksmoment’, die is te beluisteren via de onderstaande link.

Toen dit werk uitkwam, schreef ik ook een stuk voor de krant Nieuw-Volendam (Nivo) waarin Simon meer vertelt over de totstandkoming. Dit artikel is via de link hieronder te lezen.

https://www.nieuw-volendam.nl/nieuwvolendam/edam-volendam/volendam/algemeen/simon-stein-wil-licht-brengen-met-muziek